Het kan gebeuren. Dat jij als ouder ziet dat je dochter niet lekker in haar vel zit en je haar gunt zich beter te voelen. Je neemt contact op met een coach, die aangeeft dat ze wel wat voor jouw dochter kan betekenen. Vervolgens vertel je dit aan je dochter en stuit je op enorme weerstand. Jouw dochter wil helemaal niet met iemand praten, want dat is zo stom!
Dat overkwam een moeder, die mij had benaderd voor haar dochter. Haar dochter zit niet lekker in haar vel. Ze is een jaar geleden gescheiden en doordat de woningmarkt zo enorm krap is heeft ze afgelopen jaar met haar dochter al op meerder plekken gewoond. Nu woont ze sinds kort samen met haar nieuwe vriend. Noodgedwongen, want liever had ze nog even gewacht met deze grote stap.
Haar dochter (9 jaar) laat veel boosheid en weerstand zien wanneer ze wat van haar vraagt. En tja, soms moeten er gewoon dingen in huis. Daarnaast merkt deze moeder ook dat haar dochter tegenwoordig wat stiller is geworden en minder haar stralende lach laat zien. Maar toen deze moeder aan haar dochter vertelde dat ze een fijne coach voor haar had geregeld, wilde ze beslist niet. Moeder kon op haar kop gaan staan, maar dochterlief hield voet bij stuk.
Wanneer een kind zelf niet open staat voor een coach, dan is dit een lastige kwestie. Dwingen heeft immers totaal geen zin en kan zelfs averechts werken. Toch kan ik in zo’n situatie wel degelijk wat betekenen. Indirect, via de ouder(s) is veel mogelijk. Ik heb meerdere gesprekken met deze moeder gehad. Gesprekken waarin duidelijk werd dat zij de afgelopen periode in de overlevingsmodus heeft gestaan en hierdoor emotioneel minder beschikbaar is geweest voor haar dochter. Een scheiding en vervolgens de onzekerheid over woonruimte hebben haar aandacht en energie opgeslokt. Samen met deze moeder heb ik gekeken hoe zij weer sterker en bewuster kan gaan staan in het ouderschap. We hebben gekeken naar de diverse liefdestalen en het werd duidelijk dat haar dochters liefdestaal ‘onverdeelde aandacht’ is. En juist deze liefdestaal was voor moeder de afgelopen turbulente periode lastig te geven aan haar dochter. Moeder heeft na dit gesprek heel bewust ingezet op onverdeelde aandacht voor haar dochter. Samen heel bewust leuke dingen doen. Het hoeven niet eens grote dingen te zijn, samen koken en ondertussen gezellig kletsen kan al heel bevredigend werken.
Twee weken later was deze moeder weer bij mij en ze was heel opgetogen. Het contact tussen haar en haar dochter was verbeterd. Ze merkte dat haar dochter minder snel boos werd en dat er weer gelachen werd thuis. Na enkele gesprekken was de situatie thuis dusdanig verbeterd dat coaching voor haar dochter niet meer nodig was.
Merk je dat jouw dochter niet lekker in haar vel zit, maar stuit je op weerstand wanneer je voorstelt om met een coach te praten? Weet dat er via jou ook beslist mogelijkheden zijn om jouw dochter te helpen. Stuur je mij een berichtje?