Ken je dat?
Je kind zit aan tafel met huiswerk, gumt voor de tiende keer iets uit en zucht:
“Laat maar… ik kan dit toch niet.”
Of je dochter barst in tranen uit omdat haar knutselwerkje “lelijk” is geworden.
Als ouder voel je het: er zit iets in de weg. Maar wat is het? Onzekerheid? Luiheid? Of zit er meer achter?
In mijn praktijk zie ik het vaak: kinderen die vastlopen door faalangst of perfectionisme. Twee stille krachtpatsers die ongemerkt het stuur overnemen in het hoofd (en hart) van een kind.
Wat is faalangst nou precies?
Faalangst is de angst om het fout te doen. Kinderen met faalangst zijn zó bang om te falen, dat ze dingen liever helemaal niet doen. Dan kunnen ze immers ook niet ‘mislukken’, toch? Maar wat er eigenlijk gebeurt: ze lopen vast voordat ze überhaupt zijn begonnen.
Typisch faalangst is:
-
“Ik durf geen antwoord te geven, want het is vast fout.”
-
“Wat als iedereen me uitlacht?”
-
“Ik ben dom als ik het niet meteen snap.”
En perfectionisme dan?
Perfectionisme lijkt een tikje ‘professioneler’. Alles moet goed. Nee, beter. Nee… perfect.
Deze kinderen leggen de lat zo hoog dat ze er zelf niet meer bij kunnen. Fouten zijn rampen. En ‘goed genoeg’ bestaat simpelweg niet.
Typisch perfectionisme is:
-
“Dit moet over, het is nog niet mooi genoeg.”
-
“Ik wil het zó goed doen, dat ik niet meer weet hoe ik moet beginnen.”
-
“Ik haalde een 9, maar baalde alsnog.”
Waar merk je het als ouder aan?
Sommige signalen zijn heel duidelijk. Andere zitten verstopt in gedrag dat makkelijk anders wordt geïnterpreteerd. Denk aan:
-
Uitstelgedrag (“Straks, ik ben nog niet klaar.”)
-
Boosheid of huilbuien bij de kleinste fout
-
Alles vijf keer controleren (of twintig)
-
Niet willen meedoen met een spelletje of toets
-
Klachten als buikpijn of hoofdpijn voor spannende momenten
-
Of juist overpresteren – altijd maar doorgaan en nooit tevreden zijn
Misschien herken je er al een paar. Misschien twijfel je. Geen zorgen: dat is normaal. Juist omdat het soms verstopt zit onder gedrag is het niet altijd direct zichtbaar.
Wat speelt er écht?
Onder al dat gedrag zit vaak een stemmetje. Een kritische, strenge, soms keiharde stem:
“Je moet het goed doen.”
“Je mag geen fouten maken.”
“Als je faalt, val je door de mand.”
Kinderen nemen die stem bloedserieus. Ze denken dat die stem de waarheid spreekt. En dat maakt dat ze gaan vermijden, blokkeren of overcompenseren.
Hoe kan je helpen?
Dat is precies waar ik als kindercoach (en meidencoach!) in beeld kom.
In mijn praktijk geef ik kinderen de ruimte om die kritische stem te leren herkennen en deze de baas te worden.
Samen gaan we:
-
Werken aan zelfvertrouwen: “Ik ben goed zoals ik ben.”
-
Leren dat fouten erbij horen (en zelfs nodig zijn!)
-
Kijken naar wat wél lukt – en dát vieren
-
De lat een tandje lager leggen (want hoog is niet altijd beter)
-
Oefenen met ontspannen in plaats van overpresteren
Met speelse werkvormen, creatieve opdrachten, gesprekken en soms gewoon even gek doen, bouwen we aan een steviger fundament. Zodat kinderen weer durven. Mogen proberen. En leren dat ze niet perfect hoeven te zijn om lekker in hun vel te zitten.
Herken je jouw kind hierin?
Je bent niet de enige. En je kind is niet de enige.
Faalangst en perfectionisme heeft iedereen wel een klein beetje in zich. Maar als faalangst en/of perfectionisme groeit, dan kan je er last van krijgen. Het is niet helpend om hiermee rond te blijven lopen.
Wil je weten wat ik voor jullie kan betekenen? Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen hoe jouw kind weer met meer zelfvertrouwen en plezier in het leven kan staan.
Stuur me een berichtje.
Je hoeft het niet alleen te doen.